Przystępując do pracowniczego planu kapitałowego (PPK) zatrudniony gromadzi oszczędności przy wsparciu pracodawcy i państwa. Co miesiąc na indywidualny rachunek uczestnika PPK trafiają wpłaty pracownika, które są pobierane z wynagrodzenia, oraz wpłaty pracodawcy, finansowane przez zakład pracy. Dodatkowo, po spełnieniu ustawowych warunków, uczestnik PPK otrzymuje także dopłaty państwowe (finansowane z Funduszu Pracy). Poniżej wyjaśniamy ile wynoszą, kiedy są przekazywane oraz w jakiej sytuacji uczestnicy PPK je tracą.
Zobacz też: Jak wpłata do PPK wpływa na wynagrodzenie?
Wpłata powitalna PPK od państwa - czym jest i ile wynosi?
Wpłata powitalna od państwa wynosi 250 zł. Dopłata przysługuje uczestnikowi PPK, który oszczędza w PPK i dokonuje wpłat podstawowych przez co najmniej trzy pełne miesiące kalendarzowe. Wpłatę powitalną uczestnik PPK otrzymuje tylko raz w życiu – to dopłata państwowa „na PESEL” i niezależnie w ilu PPK uczestniczyliśmy w trakcie naszej kariery zawodowej otrzymujemy ją tylko raz.
Dopłata jest przekazywana na indywidualny rachunek PPK uczestnika w terminie 30 dni po zakończeniu kwartału, w którym spełniono powyższy warunek. Jeśli dana osoba jest uczestnikiem kilku PPK jednocześnie, wpłata powitalna jest zapisywana na najwcześniej otwartym rachunku, na którym dokonano trzech wyżej wskazanych wpłat podstawowych.
Dopłaty roczne PPK od państwa - komu przysługują?
Dopłata roczna od państwa wynosi 240 zł. Przysługuje ona osobom, które w poprzednim roku kalendarzowym zgromadziły łącznie na wszystkich rachunkach PPK kwotę równą przynajmniej wpłatom podstawowym należnym od 6-krotności pensji minimalnej (w 2019 r. to 472,5 zł, a w 2020 r. limit to 546 zł). W przypadku uczestników PPK, którzy dokonują wpłat podstawowych o stawce obniżonej (do 0,5%), minimalny próg wynosi 25% powyższego limitu (w 2019 r. było to 118,14 PLN, a limit za 2020 r. wynosi 136,5 zł).
Dopłata trafia na rachunek PPK nie później niż do dnia 15 kwietnia roku, który następuje po roku kalendarzowym, za który przysługuje dopłata roczna. Za dany rok kalendarzowy uczestnik PPK otrzymuje tylko jedną dopłatę roczną – niezależnie od liczby posiadanych rachunków PPK. Dopłaty roczne trafiają na rachunek PPK zasilany bieżącymi wpłatami, a gdy założono je jednocześnie to na rachunek, gdzie zgromadzono więcej środków.
Utrata dopłat państwowych przy rezygnacji z PPK przed 60-rokiem życia
Wpłaty powitalne i dopłaty roczne do PPK to wsparcie państwa, które ma zachęcić zatrudnionych w Polsce do oszczędzania i budowania poduszki finansowej na „jesień życia”. Z tych środków uczestnicy PPK mogą korzystać, jeśli wypłacą kapitał po ukończeniu 60. roku życia lub w przypadku sytuacji życiowych (wypłata na wkład własny oraz na pokrycie kosztów leczenia). Wpłata powitalna i dopłaty roczne po prostu powiększają kapitał, którym dysponujemy.
Ustawa o PPK daje możliwość wycofania kapitału w formie tzw. zwrotu, a więc przed ukończeniem 60. roku życia. Choć jest to możliwe, ustawodawca w pewien sposób penalizuje konsumowanie środków – w sytuacji zwrotu, środki z dopłat państwowych wracają do Funduszu Pracy. Taki mechanizm ma zniechęcić oszczędzających do przedwczesnych wypłat.
Gdy uczestnik PPK składa dyspozycję zwrotu w Moje NN, dopłaty państwowe do PPK są automatycznie potrącane z wypłacanej kwoty. Na rachunek bankowy uczestnika PPK trafia bieżąca wartość kapitału po odliczeniu wpłaty powitalnej i dopłat rocznych, po potrąceniu 30% wpłaty Pracodawcy (środki te są zapisywane na koncie uczestnika PPK w ZUS i będą wypłacone w formie emerytury) i po pomniejszeniu wypłacanych środków o podatek od zysków kapitałowych (19% od dodatniej stopy zwrotu wypracowanej przez fundusze zdefiniowanej daty).
